Dag 5 : Cleveland - Detroit

Dag 5 : Cleveland - Detroit 

Prima geslapen deze nacht. Al had ik soms een gevecht met de dekens. Ik word rond vijf uur wakker. Zeven uur slaap is voldoende en ik vermaak me wel met Candy crush en wat internet. 

Rond half acht lopen we naar het ontbijt. Ook hier weer de standaard dingetjes. We roosteren brood en bakken een wafel. Rob neemt nog wat ei bij z’n boterhammen. 

Op de kamer maken we ons klaar voor vertrek en checken uit. De eerste stop vandaag is Malabar farm State park, een dik uur rijden vanaf ons hotel. In dit park is namelijk de opening scène opgenomen van de Shawshank redemption. Een film die we al heel vaak gezien hebben en echt een van mijn favorieten is. 

Als we na een uurtje rijden aankomen zien we meteen het bordje van de Shawshank trail. Er zijn in de buurt verschillende film locaties en in het begin van het park stond de eik en het muurtje waar Andy het doosje voor Red heeft verstopt en hij het doosje vind. De eik is helaas in een storm gesneuveld in 2016. 

Bij het visitor center pakken we een folder mee met de film locaties en rijden naar de Pugh cabin. Deze is gebruikt voor de opening scène van de film waar Andy in de auto zit te drinken met het pistool bij hem. 

We rijden naar Mansfield waar de KV food store ligt. Deze supermarkt hebben ze gebruikt in de scènes van Brooks en Red. Als ze vrijgekomen zijn moeten ze hier gaan werken. Er is een mooie muurschildering buiten. 

De Ohio state reformatory is de volgende stop. Deze oude gevangenis zie je veelvuldig in de film en veel scènes zijn er opgenomen. Het werd gebouwd tussen 1886 en 1910 en bleef in bedrijf tot 1990, toen een uitspraak van het Amerikaanse federale gerechtshof beval de faciliteit te sluiten.

We gaan een self guided tour doen en betalen 25 dollar pp. We krijgen een polsbandje en mogen beginnen. Als eerste zien we een elektrische stoel.

Dan lopen we door naar de hal en trap die in de film gebruikt worden.

Ook zien we de wardens (gevangenis directeur) office, de tafel waar hij aan zat en zichzelf dood schoot, de kluis en het schilderij dat er voor hing. 

In de volgende kamers zie je nog meer attributen van de film, zoals het kistje van Andy, de platenspeler en het kompas dat Red koopt om de locatie van de eik te vinden. 

Als we doorlopen komen we in de kamer waar Red voor de commissie moet verschijnen en twee keer afgewezen wordt. De laatste keer wordt hij wel approved en mag hij Shawshank verlaten. 

Iets verderop zie je de hotelkamer van Brooks. In het hout geschreven “Brooks was here so was Red”. Brooks zal aan die balk zichzelf ophangen omdat hij het leven buiten de gevangenis niet aan kan. 

Dan lopen we de kapel in en vanuit daar ga je de cellen complexen in. Bizar dat je in zo’n kleine cel zit met z’n tweeën. Je hebt een bed, toilet en een wastafeltje. That’s it. Alles is verroest, oud en vies. Ze hadden de gevangenis eigenlijk willen afbreken maar toen kwam Hollywood dat ze de film Shawshank redemption hier wilde opnemen.  De rest is geschiedenis. 

We komen nog in de bieb, hospital, douche ruimte, isoleer cellen en nog meer cellen. Ook zien we dat de ontsnappingstunnel en rioolpijp gecreëerd zijn voor de film. Via de guards office lopen we weer naar buiten. We hebben er 1,5 uur over gedaan.

Ik ga zeker de film binnen kort nog eens kijken. Zien wat ik herken. En voor iedereen die de film nog nooit gezien heeft …. Kijken !! 

We eten wat bij de auto en zetten dan TomTom aan richting Detroit. We moeten nog een stukje rijden.

Als we langs upper Sandusky komen bedenk ik dat we nog even kunnen stoppen bij de Shawshank wood shop. Als we aankomen is deze dicht. En ik had beter moeten lezen in de folder. Hij is alleen op afspraak open. helaas. We maken wat foto’s van achter het raam en gaan. 

De auto heeft dorst en dus stoppen we bij loves tankstation. Ik maak het raam even schoon en Rob gaat naar binnen om te betalen want met de credit card ging het niet. We gooien er voor 40 dollar in. Dit is net iets meer dan 12 gallon. Hij zit niet compleet vol maar we kunnen weer 460 mijl. 

Hoera staat nummer 5 : welcome to pure Michigan. Het was even goed opletten maar hij staat op de foto. 

Om in de tv sferen te blijven rijden we in Detroit naar American jewelry and loan. Bekend van het tv programma hardcore pawn. We hebben die serie heel wat keren gekeken dus wel leuk om er eens in het echt te staan. Als we binnen lopen zeggen we eindelijk tegelijk dat het op tv groter lijkt. We lopen een rondje door de zaak en ik word nog aangesproken door een wildvreemde mevrouw die denkt dat ik er werk. De kleur van m’n vestje is namelijk dezelfde kleur als de shirts die de werknemers dragen. De familie Gold zien we niet. Ik vraag me ook af of ze er überhaupt zijn. In Vegas hebben we toen ook niemand gezien bij de pawn shop. 

Ook in Amerika is spits tijd want we rijden zo de file in als we richting hotel rijden. We slapen vandaag en morgen in een buitenwijk van Detroit in een comfort inn and suites. Bij het inchecken krijg ik een extraatje omdat ik member ben. Een flesje water en wat snoep. Altijd leuk. We krijgen kamer 242 aan de andere kant van het gebouw. We hebben vanavond twee bedden. Geen geruzie om de dekens. De kamer is goed bevonden en we ploffen op ons bed. 

Het is tijd om te gaan eten. We gebruiken eigenlijk altijd wel Google maps om te zien wat er in de buurt is. Rob heeft een longhorn steakhouse gezien en daar gaan we heen. Rob gaat voor een sirloin steak met zoete aardappel (nu wel met kaneel suiker) en broccoli en ik voor de parmasan crusted chicken met een gepofte aardappel en een salade. Het smaakt ons super. 

Na het eten rijden we naar de target aan de overkant. Ik moet heel nodig een klein potje vaseline hebben. Heb al dagen m’n lippen een beetje kapot en de labello helpt niet. We struinen even door de winkel en zien dan Metallica water staan. Dat is wel gaaf. De jongen ziet dat we een foto maken en vraagt of we naar de show gaan. We zeggen hem dat we in Amsterdam de 1e show hebben gezien van de world tour. Hij gaat in november. Bij de kassa pakt Rob nog wat mint snoepjes en een stroopwafel mee. Dan gaan we snel naar het hotel. 

We horen constant een raar geluid uit de koelkast komen. Het vriesvak zit vol met ijs en de opvang bak lekt. Rob fixt het wel even zodat we straks lekker kunnen slapen zonder opstijgende, druppende koelkast. 

Morgen kunnen we rustig aan doen. Ik heb van alles op mijn lijstje staan maar het Henry Ford museum gaat bijvoorbeeld pas om half 10 open. Dus relax en uitslapen (voor Rob dan).