Dag 8 : Sedona

Dag 8 : Sedona 

Een stuk frisser en fruitiger word ik wakker. Het is nog vroeg maar ik wil ook niet te laat opstaan vandaag. Rob slaapt nog even verder terwijl ik voetbal kijk. Om kwart over zeven sta ik toch maar op. Ik trommel Rob uit bed en hij verzorgd het ontbijt. 

Iets over acht zijn we er klaar voor. We rijden naar Boynton canyon waar de trail begint. De parkeerplaats staat al vol maar we kunnen hem redelijk dichtbij aan de weg parkeren. We pakken de rugzak in en beginnen met lopen. 

Het is een vrij vlakke wandeling. Ook wel even lekker na die klim van gisteren. Het is best frisjes met 6 graden en alleen een vestje aan. We genieten in ieder geval van het uitzicht. 

Na 50 minuten lopen komen we bij de alligator juniper tree aan. Hier slaan we rechtsaf om het laatste stuk naar de subway cave te lopen. Dit laatste stuk is trouwens wel beetje bergop maar goed te doen. 

Om in de grot te komen moet je een stijle wand beklimmen. Je hebt amper grip. Rob gaat als eerste en die lukt het in een keer. Ik begin maar op de helft ben ik m’n grip totaal kwijt en maak een flinke schuiver terug naar beneden. Auw. Dat was lomp. Gelukkig heb ik niks ernstigs. Ik moet wel even op adem komen. Toch best geschrokken. Maar ik ga snel voor poging twee en die lukt gelukkig wel. 

Dan staan we in de grot, de subway cave. Woooooow wat ontzettend gaaf is die zeg. We zijn met nog een ander koppel en we maken een bende foto’s. Dit was de wandeling meer dan waard. Voordeel van vroeg gaan dat het nog rustig is. We zien steeds meer mensen aankomen. 

We schuifelen weer naar beneden en gaan via weer flink wat klimmen nog even naar de rand. Achteraf hadden we zo ook de grot in kunnen komen. Alleen was de rand wel erg smal. We maken ook hier nog wat foto’s en beginnen dan aan de wandeling terug. 

Na 3 uur en 12 minuten zijn we terug bij de auto. Het was uiteindelijk 13,70 km lopen. Wat een super gave wandeling. Deze komt zeker in m’n top 10. En hoog. 

We zijn nog niet moe en rijden richting Cathedral rock. Onderweg stoppen we even bij de Safeway om even een tube sunblock te scoren. Mijn oren jeuken heel erg en ook m’n nek zit onder de bultjes. Word er helemaal gek van. Zware hitte allergie. 

Vanaf de Safeway is het weer stapvoets rijden naar de Cathedral rock trail. Het is Presidents’ Day op 19 februari dus veel Amerikanen hebben maandag vrij. Daarom is het zo druk hier. 

Ze hebben de parkeerplaats bij Cathedral rock dichtgegooid. We zetten de auto dan maar bij de kerk neer en lopen de 0,7 mijl naar het begin van de trail. 

De trail zelf is maar 1,2 mijl (kleine 2 kilometer) maar laat je niet gek maken door dit nummer. Je maakt behoorlijk wat hoogtemeters (zo’n 226 meter) en je moet flink klimmen over de rotsen. Goede schoenen zijn wel aan te raden. 

We doen er een dik uur over om boven te komen. Met flink klauteren, veel even op adem komen pauzes en gewoon rustig aan want je wilt niet ineens onder liggen. Maar dan is het bordje er : end of the trail. Het is super !!! Boven laten we onze hartslag weer normaal worden en genieten van het uitzicht. Het is hier zo mooi. 

Met handen en voeten klimmen we naar beneden. Dit gaat best goed eigenlijk en in een half uur staan we aan de start van de trail. Helaas moeten we wel nog die 0,7 mijl (1,2 km) terug bergop lopen naar de auto. Totale lengte 5,08 km waar we 2:06 uur over doen. 

Ik verzet geen stap meer vandaag. Pffff. We slurpen eerst bij de auto nog een grote fles gatorade weg. Onderweg hadden we ook al flink wat water op. 

We gaan nog wat sightseeing doen. Eerste stop is bij de Chapel of the holy Cross. Deze rooms katholieke kapel is hier in 1954 in de berg gebouwd. Ook hier is het weer super druk en geen parkeerplaats meer te krijgen dus we maken van een afstandje maar een foto. 

Er is een ongeluk gebeurd en het is richting het centrum enorm druk. Helaas moeten we deze route wel pakken als we naar de Airport willen. Ook ons hotel ligt op die weg. Maar het geeft wel een vertraging van een 30 minuten. 

Laatste stop voor vandaag is de Sedona Airport scenic lookout. Je betaalt 3 dollar om te parkeren. Je hebt hier wel een geweldig uitzicht over de stad. Je kunt er ook nog een wandeling doen naar de airport vortex maar wij komen amper nog vooruit. 

Het is goed geweest. We gaan terug naar ons motel waar we het rode stof van ons afwassen en de schade bekijken van de val. Er zit toch een schaafwond op m’n dijbeen en ook m’n elleboog is niet helemaal heel meer. Straks na het douchen eens goed kijken. 

We hebben trek na zo’n inspannende dag. Rob kiest voor Mexicaans restaurant in de buurt. We gaan lopen. Die paar minuten redden we nog wel. Het is een heel lief klein tentje en het is er super druk. We moeten buiten even wachten op een tafeltje. Ondertussen bekijken we alvast de menukaart. 

Na een kwartiertje mogen we naar binnen en plaatsnemen aan een tafeltje. We nemen een heerlijk glazen flesje echte Coca cola en Fanta. Rob gaat voor een Carne asada (gesneden bief) gerecht en ik voor een taco combo. Het smaakt heerlijk en de borden gaan leeg. Een halve fles Fanta gaat nog mee naar het hotel. Die drink ik daar nog wel op. 

Rob kijkt de mol en flikken terug op de iPad. Die is weer bij. Wat een gave dag was dit zeg. Super weer gehad en coole dingen gezien. Nu wel echt voor kapot in bed. Wat zullen we slapen vannacht. Morgen nog een laatste volle dag in de USA. Het gaat weer veel te snel.