Dag 15 : Branson

Dag 15 : Branson 

Wat een flut bed. Als een van ons beweegt dan springt de ander een meter hoog. Ook is het erg zacht. Ik word om kwart voor vijf wakker en zie dat Maud geappt heeft. Ze was weer met Toef op controle geweest bij de dierenarts. De drain zit nog altijd, de ab kuur is verlengt met 8 dagen en er was nog altijd geen uitslag. Volgende week zaterdag hebben we een nieuwe afspraak. Maar dan kan ik gelukkig zelf gaan. De suiker is ook meteen geprikt maar die was gelukkig dik in orde. 

Ik slaag er nog wel in iets te slapen maar niks te veel. Rond achten schuiven we aan bij het ontbijt. Ze hebben een hele coole pancake maker. Je duwt op een knopje en hoppa twee kleine pannenkoeken. Ze hebben ondertussen een bus bejaarden leeg laten lopen. De ruimte zit vol en wij zijn beslist de jongste. Uiteraard raken we weer even aan de praat met een mevrouw die een neef in Nederland heeft wonen. De mensen hier zijn erg vriendelijk. Ik vind het altijd wel even gezellig. 

Na het ontbijt komen we erachter dat er water lekt uit ons plafond. Niet veel, telkens een druppel. We melden het bij de receptie en Rob zet het prullenbakje eronder. Benieuwd of iemand komt kijken. 

We gaan ervandoor. Naast ons hotel gaan we tanken. Morgen hebben we weer een lange rit naar Saint Louis en dan moet de tank wel vol zitten. We gooien we weer 14,30 gallon in. De prijzen liggen overal een beetje hetzelfde. Meestal rond de 3,29 per gallon. De schade dit keer $47,18

Dan rijden we naar de waterval trail vlak bij. Het is nu qua temperatuur nog te doen om even te wandelen en deze wandeling is niet ver. Wel een met obstakels. Het is klimmen over bomen, stenen en door het water en laat ik nu net m’n gympen aan hebben. Maar geen natte voeten dit keer. De waterval zelf valt weer tegen. Maar het was een prima ochtendwandeling. 

Terug bij de auto zetten we de TomTom op de Bass pro shop. Dit zijn van die grote outdoor winkels waar je hengels, geweren, boten, ATV’s en alles om te kamperen kunt kopen. Als we bij het spoor komen hebben we pech. Die gaat net dicht. En dit zijn geen treinen zoals in Nederland. Nee dit duurt op z’n minst 5 minuten voordat alles eens voorbij is. 

De Bass zelf valt een beetje tegen. Normaal zijn ze stukken groter. Ik vind er wel nog een leuk Amerikaans beursje voor m’n pasjes. Die gaat mee.

Naast de Bass vind je de Branson landing, een winkel en restaurant gebied waar we wat winkeltjes kijken, popcorn proeven en een spelletje spelen. 

Bij het welcome center staat een cool I ❤️ Branson teken die uiteraard ook op de foto moet. 

Onderweg gisteren had ik gezien dat ze een katten café hebben in Branson. En daar wil ik naar toe. Het heet Mochas & meows. Ze hebben een apart katten gedeelte, de cat lounge. Hier kun je tijd voor kopen. Rob vind het best. Ik betaal 4 dollar voor een kwartier. Binnen krijg je uitleg over de katten en kun je ze aaien en met ze spelen. Maar het was siësta. De meeste lagen lekker te slapen.

Branson heeft 3 mountain coasters en wij gaan de Runaway mountain coaster doen. Met een coupon die ik in Branson landing had meegenomen betalen we 36 dollar voor een ritje. (Korting was 2 dollar per persoon). We nemen plaats in het karretje en je wordt in 5 minuten naar boven gebracht. Dan is het remmen los en whooooooo. That was fun !!! 

De meiden van de Oakley winkel zeiden gisteren dat state park marina bij table rock de moeite was. Dus rijden we daar heen. Onderweg komen we een scenic view point tegen met mooi uitzicht over Branson. Het park zelf valt tegen. Het is gewoon een haven van het meer met wat campgrounds. Niks om te stoppen dus. 

Wel is de dam nog interessant. Er ligt een viskwekerij naast waar we een film kijken over het kweken van forel en naar de vissen gaan kijken. Het is een heel proces. 

We rijden terug Branson in over de soort van strip. Hier liggen van allerlei attracties zoals de Titanic, theaters, Hollywood wax museum enz enz. Branson staat eigenlijk bekend als de live entertainment capitol of the world. Het heeft meer dan 50 theaters en 60.000 theater stoeltjes. 

Ik heb een bestelling voor bij de Walmart. Er moet een pot (of eigenlijk twee maar we beginnen met 1) ranch kruiden worden gehaald. Die scoren we alvast. De rest van de chocolade en de tweede pot ranch halen we in Chicago wel. Het is zo warm dat het toch smelt in de auto. Ook vandaag weer dik boven de 30 graden. Het is zweten geblazen. 

Het is weer tijd voor een wasje. In het hotel zit een guest laundry. Voor 2 dollar is de was schoon en voor nog eens 2 dollar ook droog. Ondertussen kan ik mooi aan het zwembad het verslag schrijven. Normaal doe ik dat onderweg maar we zijn zo druk geweest vandaag. 

Na een 40 minuten is de was schoon. Nu nog 20 minuten drogen, althans dat staat op het label. Maar hij is zeker 40 minuten bezig en nog niet klaar. We trekken de deur maar open en de was is droog. We nemen alles mee naar de kamer en vouwen het op. Dan hebben we het weer fris. En het scheelt me was thuis. We nemen al jaren van die vacuüm zakken mee op vakantie. Dan hou je alles gescheiden en kan er niks bij kruipen. 

Het is diner time. Dit keer gaan we lopend. Het is bergaf richting Drafts sports bar iets verderop in de straat. Het menu is niet mega uitgebreid maar we vinden beide iets lekkers. Rob neemt de pulled pork met friet en ik de chicken tenders met tater tots (soort aardappel kroketjes). Beide krijgen we er ook een kleine salade bij. Het smaakt weer prima. Rob z’n bord gaat leeg, ik neem twee chicken tenders en wat tots mee. Hebben we wat voor onderweg morgen. Dan lopen we bergop (en dat is hier echt klimmen) naar het hotel terug. 

Het begint alweer donker te worden buiten. We douchen het zweet weg en vullen de avond met Netflix en YouTube. 

Morgen gaat ons Route 66 avontuur dus verder. We rijden terug naar Springfield en vanuit daar over de oude 66 naar saint Louis waar ik in de middag wil aankomen. Zo houden we tijd over voor de gateway arch. 

Fijne zondag en tot morgen !!