Dag 9 : Minneapolis - Maquoketa

Dag 9 : Minneapolis- Maquoketa 

Zo een prima nachtje. Ondanks onze nogal luidruchtige buren met kinderen die om 10 uur nog aan het gillen zijn. Dat ontbijt van gisteren slaan we over en we smeren brood op de kamer. Dan is het inpakken. We gaan weer door vandaag. Niks vergeten? Nee dan go go. 

Iets over acht rijden we weg. Ik kijk de formule 1 op de iPhone en we zien Max als eerste over de streep gaan achter de safety car. En Nyck de Vries die z’n eerste punten pakt. Geweldig. 

Na anderhalf uur rijden we onze 4e staat Iowa in. Het bord staat op de snelweg maar het lukt om een foto te maken.

We stoppen na 2 mijl bij het welcome center. Deze is gevestigd in een rode schuur met graan silo. Ik heb het idee dat we deze nog vaak te zien krijgen. Na een sanitaire stop kijken we bij de info van de staat en worden we aangesproken door een oudere meneer die er werkt. Die vind het ook weer geweldig dat we uit Nederland komen. We krijgen een kaart mee waar hij wat highlights op zet en een hele stapel folders en boekjes. We komen bijna niet weg zo enthousiast is hij met vertellen. We kunnen in ieder geval vooruit. 

We tanken de auto weer vol, Rob maakt de ramen nog even schoon en  we gaan verder. We gooien dit keer 13,17 gallon erin, de kosten $44,13. 

20 minuten verder ligt de buddy holly crash site. Op 3 februari 1959 kwamen rock and roll legendes Buddy Holly, Ritchie Valens en “the big Bopper” J.P. Richardson samen met hun piloot om bij een vliegtuig crash vlakbij Clear Lake, Iowa. Deze gebeurtenis zou later bekend worden als “the day the music died” een beroemde zin uit de hit “American pie” van Don McLean. De crash site is aangeven met de grote bril van Buddy Holly. De crash site zelf is een korte wandeling door het maisveld. Daar staat nog een memorial in de vorm van een gitaar. 

Om de rit haar Pikes peak state park te onderbreken rijden we naar Festina waar zogenaamd worlds smallest church zou staan op little church road. Het is inderdaad een lief klein kerkje maar ik weet zeker dat er kleinere kerkjes zijn. We zetten onze naam in het gastenboek en gaan weer verder. 

Vanuit Festina is het een klein uurtje naar Pikes Peak state park. We weten zeker dat mensen in Iowa alleen maar mais eten. Mais velden zover als het oog kan reiken. Als ik voor elk mais veld een euro had gekregen had ik vakantie er aardig uit gehad. Af en toe zie je een boerderij of een klein dorpje. Wat het uitzicht betreft missen we het westen wel. Hier hoef je niet bang te zijn dat je wat mist als je even op je telefoon zit te kijken.

In het dorpje staat dat het state park dicht is. Maar als we aankomen kunnen we toch door. Ze zijn bezig met de weg en de parkeerplaats. Vanaf de parkeerplaats is het maar even lopen naar het uitkijkpunt. Hier komen de Mississippi River en Wisconsin river samen. Je kunt dit alles bekijken vanaf de 150 meter hoge klif. Hier worden we weer aangesproken door mensen waar we tijdje mee staan kletsen. Ondertussen zien we nog twee bald eagles vliegen. 

We lopen nog twee kleine trails naar het crown nest (uitkijkpunt) en Bride Vail falls (waterval) maar ook deze waterval is een zielig stroompje water. Het niveau van de rivier is laag en het is droog. We hebben het al vaker gemerkt deze vakantie. Ook hier is een warme zomer geweest. 

We moeten nog 1,5 uur in de auto tot aan Maquoketa waar we rond kwart voor vijf aankomen. We checken in bij de Americinn en slapen in kamer 204 vandaag. 

We zijn een week onderweg nu en we moeten een wasje draaien. In het hotel is een laundry maar de jongen achter de balie heeft geen kleingeld. Dus rijden we naar de laundry Max in het dorp. Ik vind het net altijd wat leuker tussen de locals te zitten. Er gaan 13 kwartjes in de machine, die draait dan een 25 minuten wasje. Dan gaat het nog 20 minuten in de droger om mee te beginnen. Hmmm nog wat klam. We moeten er nog 10 minuten bij doen. Na een klein uurtje hebben we alles weer fris en gevouwen in de tas zitten. 

Tegenover ons hotel ligt de Walmart. We moeten sowieso nieuw water en Rob wil kijken voor bier. In Wisconsin en Minnesota vonden we in de super niks. Hier wel. Ook begint herfst en Halloween in de winkel te komen. 

Terug op de kamer warmen we de bakken eten van gisteren op, die by the way niet magnetron bestendig zijn. We hebben er nog een volledige maaltijd aan. Ik heb zelfs nog spaghetti over. 

Na het eten begint het donker te worden buiten. Er is in de buurt niet zo heel veel te doen dus kijken we Netflix, gaan we warm douchen en duiken lekker het bedje in, nou ja bed. Heerlijk zo’n kingsize bed. 

Tot morgen !!