Dag 5 : Busch gardens Tampa

Dag 5 : Busch gardens Tampa 

Hoera nog een dagje pretpark. Nou ja hoera voor mij dan. Rob is ietsjes minder enthousiast. 

Het verslag had er geen zin in gisterenavond. Ik denk dat de filmpjes ervoor zorgde dat hij niet erop kwam. Rond vijf uur probeer ik het opnieuw en dan lukt het wel. Ik draai nog wat maar kan de slaap niet meer vatten. Ik sta maar op en zie een mooie zonsopkomst terwijl ik aan mijn Candy crush verslaving werk. 

Als Rob ontwaakt is maken we een ontbijt klaar. We komen nog wat brood aan het halen want deze is bijna op. Gisteren deed een van onze keycards het niet meer aan de poort. Ik loop naar de receptie om het op te lossen. We doen de verzorg ronde en rond 8:50 uur staan we klaar voor vertrek. 

We komen om 10:20 uur aan en zetten deze keer de auto maar op de parkeerplaats. We betalen 30 dollar. We staan bij de F van flamingo. We lopen naar het trammetje die ons naar de ingang van het park zal brengen. 

Daar is het helemaal niet druk en we zijn binnen een vloek en zucht binnen.

Hmmm welke baan gaan we als eerste doen. We gaan met de klok mee en komen als eerste de iron Gwazi tegen. Dit was vroeger een houten rammel achtbaan maar tegenwoordig een hypermoderne hybrid achtbaan. Hij is 63 meter hoog en de vrije val gaat in een hoek van 91 graden. Daarbij haal je ook nog eens een snelheid van 117 km per uur. Zo ik ben wakker. 

Busch gardens is een combi van pretpark en dierenpark. We lopen langs de kangaroo’s die heerlijk in het zonnetje chillen. Je kunt voor een paar dollar een bakje voer kopen. Dan komen ze ook aan het hek en kun je ze aaien. Ze zijn lekker zacht en wollig. 

We lopen langs de flamingo’s en komen zo uit bij het vogel verblijf. Er is een gedeelte waar de vogeltjes over je heen vliegen en op je komen zitten. Rob krijgt het zover dat hij een op de hand heeft. We krijgen van een jongen een bakje met nog een restje nectar zodat ze ook bij mij op de hand komen. 

Tijd voor een achtbaan. De SheiKra dit keer. Een dive coaster a la de baron in de Efteling maar dan nog een tandje hoger. De baan hoogte is namelijk 61 meter. Er staat ook weer totaal geen rij en ik kan meteen op de eerste rij plaatsnemen. Omdat Rob het even heeft gemist met de foto’s ga ik meteen nog een keer. Weer front row. Het blijft een leuke ride. 

Naast de SheiKra staat de Tigris. Ik bekijk het even maar besluit dan toch in te stappen. Het is een aparte baan. Je maakt een rondje zeg maar.  Eerst vooruit dan achteruit om snelheid te maken. De berg op, langzaam over de kop en weer de berg af om zo weer via een kurkentrekker terug op het station uit te komen. Ik vind hem niet echt top. 

We lopen langs de apen die we niet zien en de tijgers die ook een middag dutje doen. 

We beginnen honger te krijgen. In het park ligt een filiaal van de Chick-fil-a. We nemen beide een chicken burger en een portie waffle fries met een cola. Het smaakt een stuk beter dan gisteren. Maar de prijs is belachelijk. Bijna 35 dollar voor wat fastfood. 

Na het eten kijken we nogmaals bij de tijger die we van heel dichtbij zien liggen achter het glas. Hij ligt lekker te dutten. 

De conga river rapids slaan we over. We kunnen ons herinneren dat we de vorige keer er echt drijfnat uitkwamen en daar hebben we nu geen zin in. Ondanks dat het lekker weer is. 

Ook Kumba sla ik over. Deze achtbaan gaat 7 keer over de kop en behoorlijk hard maar ik heb echt net gegeten. Ben bang dat dat niet helemaal goed zal gaan. 

Botsauto’s zijn natuurlijk wel altijd leuk. En eindelijk iets waar Rob ook in meegaat. Hij is de nieuwe Max met z’n botsauto met nummer 33. Het blijft geweldig. 

De Sand serpent staat bijna naast de botsauto. Deze wilde muis achtbaan doet Rob ook mee. Ik vind het een vreselijke baan. Mijn rug en knieën vinden hem ook niet leuk. Blij dat ik er uit ben. 

Om even bij te komen stappen we in de trein. Deze rijd een rondje door het park en je rijdt ook langs de Serengeti waar gazelles, zebras, neushoorns, giraffen en andere dieren staan. 

Ik ben weer klaar voor een achtbaan na dit rustige trein ritje en we lopen naar de cheetah hunt. Bij deze achtbaan wordt je drie keer weggeschoten. De eerste is 48 km/u in 1,8 seconden. De tweede 97 km/u in 2,4 seconden en de derde 64 km/u in 2,1 seconden. De baan lengte is 1,350 km en een ritje duurt best wel lang. Ook hier was de wachtrij mega kort. 

Nu we toch bezig zijn doe ik de cobra’s curse ook maar even. Bij deze baan ga je met een lift naar boven. Vervolgens duik je naar beneden en halverwege de baan draaien de karretjes en doe je een stuk achteruit en spinnen de karretjes nog eens extra. Erg leuke baan dit.  

We lopen terug richting uitgang. Bij de cheetah hunt staat nog altijd geen rij dus ik pak nog een ritje mee. Helaas duurt het deze keer wat langer eer ik erin zit. Ik praat nog wat met een mevrouw die achter me staat. Haar dochter was net 7 keer achter elkaar in de cobra’s curse geweest. Pfff. Deze keer doe ik de front row. Rob maakt weer foto’s. 

En om het echt af te leren ga ik nog 1 keer in de Iron Gwazi. Het duurt even voor ik aan de beurt ben maar dan vlieg ik weer met een mega snelheid naar beneden. Deze baan is echt te gek. 

Ik ben genoeg door elkaar gerammeld vandaag en we lopen naar de uitgang. We pakken de tram naar de parkeerplaats en rijden rond 16:40 uur de file in op de snelweg. 

In 1,5 uur rijden we terug naar Orlando. We hebben trek maar geen zin meer om ergens lang te zitten. We zetten de TomTom op een Panda Express in de buurt. Rob neemt een plate met rijst, orange chicken en honey chicken en ik een bowl met noodles en orange chicken. Het is weer jammie. 

Na het eten gaan we naar de Target die naast de panda ligt. We pakken een zak broodjes mee en ik scoor nog een paar leuke katten sokken, wat ondergoed en een Mickey t shirt. 

We gaan terug naar huis. Het is mooi geweest voor vandaag. Tijd voor nog een paar happen cheesecake die na zo’n dagje pretparken prima smaakt. 

Vandaag was weer een super dag. Met dank aan mijn zonnebril/vest/telefoon vasthouder Rob. De pretparken zitten erop. Morgen weer een ander stuk Orlando.