Dag 1 : Spaubeek - Amsterdam - Newark - Orlando

Dag 1 : Spaubeek - Amsterdam - Newark - Orlando 

02:45 zit ik klaarwakker in m’n bed. De wekker stond op 3 uur dus mooi op tijd. De nacht was al niet al te best. Paar keer wakker. Vakantie stress zullen we het maar noemen. 

Ik pak mn iPhone en het eerste dat ik zie is een sms van united dat de vlucht met 2 uur vertraagd is. Kak. Meteen schiet even de aansluitende vlucht door mn hoofd. En zo zit ik om 3 uur in de nacht te appen met United. Ze zetten ons op een latere vlucht van Newark naar Orlando. Nu hebben we 2 uur om over te stappen Ivm 1,5 uur. 

We staan maar op, we zijn toch wakker. Ik duik nog snel onder de douche en pak de laatste dingen in. Ik check mn lijstje en zie dat ik bijna de oplader voor de Apple Watch vergeet. Toch altijd handig zo’n checklist. 

We besluiten toch maar op tijd naar Schiphol te rijden. Anders staan we waarschijnlijk later overal in de file aan te schuiven.  We rijden om 4:20 uur thuis weg. Het is rustig op de weg en om 6:15 uur rijden we de parkeergarage op P3 lang parkeren in. We vinden een plekje op level 3 (kanovaren) en lopen naar de bus. 

De bus zet ons in nog geen tien minuten af bij Schiphol plaza. Daar is ook nog bijna niks te doen. We kijken op de borden en zien dat bij incheckbalie 26 moeten zijn in vertrekhal 3. Daar zijn ze helemaal uit hun neus aan het eten, zo rustig is het. We geven de koffer af, moeten zowaar onze Corona papieren laten zien en krijgen onze boarding-pass. 

Dan lopen we ook maar door naar de check. Ook daar is echt niks te doen. Een paar minuten later komen onze rugzakken van de band af rollen. Weer goedgekeurd. Bij de marechaussee is het ietsjes drukker maar ook hier loopt het aardig door. En zo staan we om 7:15 uur al op Schiphol plaza. 

We ploffen maar even op een bankje, eten een boterhammetje en wachten op de Starbucks die nog niet open is voor een kop cappuccino voor Rob. Als hij z’n cafeïne weer op peil heeft lopen we richting gate. We kijken nog  in wat winkeltjes en laten ons nog masseren in zo’n grote massage stoel. Dan begeven we ons naar gate E21. 

Het schiet maar niet op zeg. Ze beginnen pas na half 11 met boarden en dan moeten we ook nog met de bus naar het vliegtuig. Die hebben ze gewoon aan de andere kant van het vliegveld geparkeerd. Iets over 11 stappen we eindelijk in. Maar als ik het vliegtuig instap zie ik dat de lay-out weer anders is. We zitten nu bijna achteraan op rij 31 en geen economy plus zoals beloofd. Ik had deze week een gratis upgrade geregeld met United omdat het m’n verjaardag is deze maandag. Ik spreek de stewardess aan en die gaat navraag doen. Een andere stewardess komt vragen of ze het bewijs mag zien dat we deze upgrade gekregen hebben en na wat navraag komt ze ons daarna het goede nieuws brengen dat we na het opstijgen en het dimmen van de fasten seatbelt sign mogen wisselen naar rij 21. 

Ik maak een coole time lapse van het opstijgen. Altijd al willen doen. Eindelijk zitten we in de lucht.

We krijgen al snel wat te eten. Nou ja eten. Het is de keuze tussen eieren of oatmeal. We kiezen voor het laatste maar als je zegt dat het een bakje lijm is geloof je het ook. We hoeven beide niet. Rob eet de brownies maar op. De rest no way. De stroopwafel die we iets later krijgen gaat wel op. 

We vullen de tijd met een film, wat muziek, een spelletje en een poging tot slapen. Ik vind m’n draai niet echt en lig gewoon niet lekker. Het duurt in ieder geval vreselijk lang deze vlucht. Als we nog 1,5 uur moeten krijgen we nog een broodje. Helaas voor Rob zijn ze beide met kaas. Ik vraag aan de steward of ze ook iets zonder kaas hebben en hij komt iets later een veganistisch broodje brengen. Dit smaakt wel volgens Rob. 

Niet lang daarna zetten we de landing in. We zitten aan de goede kant van het vliegtuig en zien Manhattan in z’n volle glorie liggen. We zwaaien nog even naar het Vrijheidsbeeld en dan landen we om 13:45 uur met een flinke stuiter op Newark Airport. Het vliegtuig moet behoorlijk in de remmen. 

Het is wat met vertragingen vandaag maar we moeten weer wachten op een gate die niet vrij is. En zo tikt de tijd door en begin ik me langzaam wel wat zorgen te maken over onze connectie. We gaan uiteindelijk pas om 14:15 uur het vliegtuig uit. Dat wordt rennen. De volgende vlucht staat gepland om 15:29 uur. Ondertussen heb ik al contact met United via messenger om ons op stand-by te zetten voor eventueel een volgende vlucht. Dat lukt. Mochten we het niet redden gaan we sowieso met de vlucht van 17:16 uur mee. 

We zetten het op een lopen en staan gelukkig vrij vooraan bij de douane. Omdat we laatst nog in Amerika zijn geweest krijgen we niet veel vragen gelukkig en kunnen we snel door naar de bagage band om onze koffer te halen. Die begint gelukkig vrij snel te lopen en onze koffer komt als derde naar beneden. Whoop whoop. We hebben nog 3 kwartier. We volgen de borden connection flight en geven de koffer weer af. Dat ging snel. 

Dan is het even zoeken naar onze gate. We worden door een mevrouw ergens naar toe geleid en haar volgen we dan maar. We moeten nog door security. Daar aangekomen is een mega rij maar ik vraag of we in een snellere rij mogen omdat we nog maar 40 minuten hebben. Dat mag gelukkig. Bij de controle van onze boarding pass en paspoort krijgen we de melding dat we bij terminal C staan ipv A maar na de controle de shuttle moeten pakken bij C71. 

Het is best druk bij security. Schoenen uit, alles uit je tas, jas uit, iPad en iPhone apart in een bak, het hele riedeltje dus. Op je sokken door het poortje. En dan allebei onze tassen voor controle zien liggen en een TSA medewerker die alles op haar dooie gemak doet. Kom opschieten we have a flight to catch. Het was gelukkig alleen maar de flesjes water die niet mochten. Snel schoenen aan en rennen naar de shuttle. 

Daar aangekomen hebben we nog 20 minuten voor het vliegtuig vertrekt. Ik zeg tegen de buschauffeur dat we moeten opschieten om onze vlucht te halen en hij rijdt gelukkig meteen weg. Hij dropt ons voor de deur en we rennen naar onze gate (A14) die uiteraard aan de andere kant van de hal ligt.  Rob rent vooruit. Sinds ik Corona heb gehad is m’n conditie 0. Hijgend kom ik aan bij de gate waar we geen 2 minuten later hadden moeten zijn. We mogen nog mee gelukkig. We rennen door de slurf en lopen als laatste het vliegtuig in. We zitten op rij 14a + b en ploffen neer. Hijg hijg hijg. 

Door het rennen heb ik een mega droge keel gekregen en knal ik in een hoestbui die een tijdje aanhoud. Ik krijg het er stik benauwd van en gelukkig krijg ik een glaasje water van de stewardess. Je ziet de mensen toch kijken. Een andere stewardess komt nog naar onze namen vragen. We hadden eigenlijk op de volgende vlucht moeten zitten maar dit is ook goed. Op naar Orlando !! 

Het vliegtuig rijdt echt 5 minuten later weg van de gate. We hebben mega veel geluk gehad. In de lucht krijgen we een zakje pretzels en wat te drinken. Tegen 18:00 uur zetten we landing in en zetten we al vrij snel de wielen aan de grond. Al met al zijn we 1 uur en 50 minuten later dan gepland. 

We stappen om 18:15 uur uit het vliegtuig en gaan onze koffer halen. Maar als ik op de zoek mijn app kijk zie ik dat die nog in Newark staat. Hé nee hé. Ook met de united app zien we dat de koffer de vlucht niet heeft gehaald en een vlucht later heeft. Had hij maar moeten door rennen. 

We melden ons bij de united balie. Daar krijgen we te horen dat de koffer pas morgen geleverd kan worden. We kunnen hem wel zelf ophalen na negen uur. Ja daaaag. We klagen dat we al een rot dag hebben. Ze maakt er prio van. We krijgen een care package mee met tandpasta, tandenborstel, deo en nog wat dingen. Shit had ik nu maar een schone onderbroek in m’n tas gedaan. 

We gaan de auto ophalen. We melden ons bij Alamo om de papieren te regelen. Dat gaat gelukkig snel. Maar daar komen we er weer achter dat we nu in terminal B staan en de visitor toll pass die we op moeten halen in terminal A is. We lopen weer een half vliegveld door maar dan hebben we de Toll pass. Dan hoeven we tenminste niet telkens de tolwegen te vermijden. We lopen terug naar de garage en mogen een midsize SUV kiezen. Compact was leeg dus een upgrade. We gaan voor een zilveren Ford Edge. Er was in ieder geval genoeg keus. 

Als we wegrijden regent het. In 25 minuten rijden we naar ons apartment voor deze week waar we rond 20:00 uur aankomen. We slapen in Parc Corniche aan de international Drive maar dan net even weg van de mega drukte. We krijgen appartement 2209 in gebouw 2. Het ziet er prima uit. We checken het bed op beestjes en zorgen dat het internet het doet. Om de pijn een beetje te verzachten zie ik dat ik gewoon 100 euro heb gewonnen bij de Staatsloterij. Dat is boffen. 

De target is in de buurt want we willen wel even wat boodschappen doen. We halen wat brood, beleg, bagels, chips, drinken en een paar sokken en ondergoed voor morgen. Ook pakken we hier een Google Chromecast mee. Hij is hier de helft goedkoper dan in Nederland. We gaan terug naar het appartement. We zijn kapot moe. We zijn ruim 25 uur al wakker. Tijd om te douchen, tandjes te poetsen en het bed in te duiken. Zonder m’n eigen kussen 🙁

Foto’s van het appartement en de auto volgen morgen bij daglicht.